Agresja u młodzieży i inne zachowania, które są zaostrzone i pojawiają się nagle, zawsze wzbudzają niepokój otoczenia. Pierwsze symptomy najczęściej są odczytywane w domu, przez rodziców, ale też przez pedagogów szkolnych i wreszcie rówieśników. Rodzą się wówczas pytania – co jest przyczyną, jak sobie poradzić z problemem i wreszcie, jak postępować z agresywnym nastolatkiem? Na te i inne pytania odpowiadamy w naszym artykule.
Agresja u nastolatków – skąd się bierze?
Na wstępie trzeba zaznaczyć, że w wielu przypadkach agresja u nastolatka to wynik niedojrzałości emocjonalnej. Oczywiście fakt, że młody człowiek nadal się rozwija nie usprawiedliwia negatywnych zachowań, które nierzadko stanowią zagrożenie dla niego samego i jego otoczenia.
Należy mieć jednak na uwadze to, że okres dojrzewania jest trudny, a zmiany hormonalne wywołują wiele skrajnych emocji, niełatwych do okiełznania. Twoje dziecko zapewne nie umie poradzić sobie samo z tymi zmianami i odreagowuje swoją bezsilność złością. Agresja u nastolatka czasem jest też efektem przebywania z określoną grupą ludzi, wynikiem problemów sercowych, szkolnych, domowych, kompleksów. Zdarza się, że bunt przejawiany w formie agresji słownej to także sposób na wyzwolenie się spod rodzicielskiej kontroli i podbudowanie poczucia własnej wartości.
Jeżeli Twoje dziecko zaczęło przeklinać, zaczepiać innych ludzi, a nawet brać udział w aktach wandalizmu, to przyjrzyj się grom, w jakie gra i oglądanym przez niego filmom i programom. Nierzadko bowiem agresywna nastolatka próbuje naśladować bohaterów, z którymi się utożsamia i w ten sposób wyrażać siebie.
Agresja u nastolatka – objawy dające powody do niepokoju
Problem z agresją nie dotyczy tylko nastolatków, ale często także dorosłych, a nawet małych dzieci. Zazwyczaj nie stanowi powodu do zmartwień, jeśli mieści się w granicach normy. Problem pojawia się wtedy, gdy człowiek traci panowanie nad sobą, reaguje przesadnie do sytuacji, a czasem sam wywołuje zamieszki czy konflikty słowne. Dlatego trzeba zachować czujność, żeby wychwycić moment, w którym postawa nastolatka uległa zmianie i dające się usprawiedliwić postawy przybrały niepokojący wymiar.
Zazwyczaj symptomami, które wzbudzają niepokój są:
- wulgaryzmy kierowane w stronę rówieśników, pedagogów, rodziców, rodzeństwa, a nawet zupełnie obcych osób,
- przemoc fizyczna, zaczepki, udział w bójkach,
- autoagresja, czyli samookaleczanie, ale też przyjmowanie substancji odurzających,
- agresja wykorzystująca środki elektroniczne do nagrywania kompromitujących filmików, udostępniania ich, prześmiewania, znęcanie się psychiczne,
- niszczenie mienia, akty wandalizmu.
Niepokojąca jest intensywna i utrzymująca się agresja nastolatków wobec rodziców. Reagować trzeba wraz z pojawieniem się pierwszych objawów, ale momentem przełomowym jest ten, w którym agresywna nastolatka czy nastolatek wzbudzają u swoich opiekunów strach. Każda sytuacja zagrażająca zdrowiu, życiu i nienaruszalności cielesnej innych osób wymaga natychmiastowej interwencji i podjęcia zdecydowanych kroków. Zazwyczaj pierwszym z nich jest odwiedzenie terapeuty dziecięcego, który podpowie, jak postępować z agresywnym nastolatkiem.
Co można zrobić z agresywnym nastolatkiem?
Choć agresja u nastolatków zazwyczaj wzbudza zdziwienie, rozczarowanie i smutek rodziców, to jednak trzeba pamiętać, że w tej trudnej sytuacji Twoje dziecko tak naprawdę woła o pomoc. Choć pod przykrywką steku przekleństw czy nieracjonalnych, wybuchowych i destrukcyjnych zachowań trudno to dostrzec, to pamiętaj, że jesteś opoką swojego syna lub córki i to Ty, jako opiekun możesz jej pomóc. Często z takim problemem nie poradzisz sobie sam, dlatego o pomoc w zwalczaniu agresji u młodzieży zwróć się do zaufanego i doświadczonego psychologa z poradni Spokój w Głowie.
Jak postępować z agresywnym nastolatkiem? Przede wszystkim zachowując spokój i zimną krew, nie dając się sprowokować i budując w domu atmosferę spokoju, wsparcia oraz zrozumienia. Tym, co przyniesie najlepsze efekty jest:
- okazywanie wsparcia i miłości dziecku, ale też sobie nawzajem,
- znalezienie form aktywności, która pozwoli rozładować złe emocje lub przekierować je na inny obiekt (w sytuacji, gdy problemem jest agresja nastolatków wobec rodziców czy rodzeństwa),
- ustalenie jasnych reguł funkcjonowania w domu i społeczeństwie i egzekwowanie, aby każdy członek rodziny ich przestrzegał,
- unikanie kar fizycznych, a znalezienie innych form zadośćuczynienia, np. zapłaty z kieszonkowego za zniszczone mienie,
- przekazywanie krótkich i zwięzłych komunikatów,
- rozmowa – wyłącznie w momencie, gdy dziecko będzie spokojne, a nie w trakcie napadu złości,
- odizolowanie nastolatka od środowiska, rozrywek, programów telewizyjnych i gier, które pobudzają i wyzwalają w nim złe emocje.
Agresja u nastolatków pojawia się i znika, jednak nigdy nie należy bagatelizować problemu. Gdy agresywna nastolatka zagraża młodszemu rodzeństwu, a agresja nastolatków wobec rodziców sprawia, że czują się oni bezradni i zastraszeni, to zdecydowanie znak, że nadszedł czas na znalezienie profesjonalnej pomocy.
Poradnia psychologiczna w Wołominie pomaga również pacjentom z pobliskich miejscowości takich jak Warszawa.
Sprawdź: psycholog Warszawa
Sprawdź: psycholog dziecięcy Warszawa