Agresja u dzieci – skąd się bierze agresja u dzieci i jak sobie z nią radzić?

Nadmiar energii u dzieci sam w sobie nie jest niczym złym, nawet jeśli przysparza rodzicom wielu codziennych wyzwań. Problemem staje się wówczas, gdy ta energia zostaje źle ukierunkowana i wiąże się z występującą u dziecka przemocą. Wówczas zagubieni rodzicie szukają sposób, jak radzić sobie z tym problemem.

Przyczyny agresji u dzieci

Przede wszystkim należy zacząć od stwierdzenia, że agresja u dzieci nie jest przejawem siły, ale słabości. Stanowi sygnał wysyłany przez dziecko, które chce przez to przekazać, że nie radzi sobie ze swoimi emocjami, jest to swoiste wołanie o pomoc. Dziecko nie wie jak radzić sobie z uczuciami takimi jak złość, czy strach, dlatego bardzo często zdarza się, że uczucia te wyraża w formie krzyku lub przemocy. Nie jest to zatem celowe zachowanie dziecka, lecz próba radzenia sobie ze swoimi problemami w taki sposób, w jaki potrafi.

Jak sobie z nią radzić?

Podstawą w przypadku agresywnego dziecka jest zdanie sobie sprawy z tego, że nie jest to działanie z premedytacją, lecz wołanie o pomoc. Często pomóc może już samo zwrócenie uwagi na problemy dziecka i poświęcenie mu większej ilości czasu. Agresywne zachowanie może wynikać właśnie z próby zwrócenia na siebie uwagi. Z całą pewnością zbadanie źródeł problemu jest niezbędne do znalezienia remedium. Jeśli dziecko chodzi do przedszkola lub szkoły warto porozmawiać z wychowawczynią, być może zachowanie naszego dziecka jest próbą poradzenia sobie z postępowaniem jego kolegów. Warto też przyjrzeć się zachowaniu swojemu i innych członków rodziny – czy swoją postawą nie dajemy dziecku przykładu, że agresja jest odpowiednią metodą radzenia sobie z negatywnymi emocjami? 

Gdzie szukać pomocy?

Zmartwieni rodzice, którzy do tej pory myśleli, że radzą sobie ze swoim dzieckiem próbują rozwiązywać swój problem wszelkimi dostępnymi sposobami, nie zawsze dobrymi. Gdy jednak standardowe metody zawodzą, wtedy w ruch idzie internet, gdzie poszukują skutecznych sposób na rozwiązanie swojego problemu. Na tym etapie często intuicyjnie zdajemy sobie sprawę, że bez profesjonalnego wsparcia sobie nie poradzimy, dlatego statystyki wyszukiwania pełne są fraz takich, jak np. “psycholog dziecięcy w Warszawie“. Rzeczywiście, w przypadku poważnej i nasilającej się agresji u dziecka będziemy zmuszeni zwrócić się po pomoc do profesjonalisty.

Psycholog dziecięcy – dlaczego warto?

Warto pamiętać, że skorzystanie z pomocy psychologa dziecięcego, to nie oznaka rodzicielskiej porażki, lecz oznaka najwyższej troski o dobro swojego dziecka. Specjalista będzie w stanie lepiej zdiagnozować przyczyny niepożądanego zachowania u dziecka, a przez to będzie mógł zaproponować odpowiednie metody postępowania, które doprowadzą do rozwiązania trudnej sytuacji. Rodzic, który będzie wyjątkowo uparty i widząc brak reakcji na stosowane metody będzie tym bardziej upierał się przy samodzielnym rozwiązaniu problemu może jedynie doprowadzić do znacznego pogorszenia sytuacji. Dlatego pamiętajmy, że jeśli podstawowe rozwiązania nie działają warto skorzystać z pomocy specjalisty, zanim sytuacja całkowicie wymknie się spod kontroli.

Agresja u dzieci – podstawowe rady

Istnieje wiele sposobów na radzenie sobie z dziecięcą agresją. Przede wszystkim należy pamiętać, że dziecko jest dobrym obserwatorem otaczającej je rzeczywistości, dlatego tłumacząc mu, że agresja nie jest dopuszczalną metodą radzenia sobie z emocjami nie możemy swoim zachowaniem pokazywać, że sami w ten sposób je wyrażam. Wszelkie próby reagowania przemocą na przemoc są (nie ulega to chyba wątpliwości) całkowicie wykluczone, zwłaszcza, że pokazują one dziecku bezwartościowość naszych nauk – przecież sami nie mamy problemu ze stosowaniem przemocy. Jeśli dziecko jest agresywne nie należy także tłumić w tym momencie jego emocji, lecz pozwolić mu dojść do siebie na uboczu, a dopiero potem podjąć próbuję wytłumaczenia mu, że nie jest to dobre postępowanie.

Należy pamiętać, że mówiąc o problemie agresji u dziecka nie możemy traktować naszej pociechy jako winnego sytuacji. Trzeba zawsze mieć na uwadze, że dziecko po prostu nie wie, jak poradzić sobie z natłokiem emocji, dlatego naszym podstawowym zadaniem jest pokazać mu właściwą drogę. Natomiast w przypadku narastającego problemu odpowiedzią będzie pomoc profesjonalisty.