Życie z cholerykiem można określić jako pełne wyzwań – na pewno nie będziesz się nudził, mając za partnera osobę z „gniewnym” charakterem. Pewne jest natomiast to, że warto poznać lepiej takiego człowieka, wiedzieć, z jakimi zachowaniami możesz mieć do czynienia i jak sobie z nimi radzić. Kiedy zrozumiesz pobudki kierujące cholerykiem, będziesz bardziej wyrozumiały. Ale nie tylko – pomożesz mu funkcjonować w społeczeństwie i związku, dlatego szansa na to, że stworzycie udaną, solidną relację jest bardzo duża!
Kto to choleryk?
Zdarza się, że jako choleryka określa się osobę, która jest wybuchowa czy nawet niestabilna emocjonalnie. Ale to tylko po części prawda. Jest znacznie więcej zachowań oraz cech, które zebrane razem dają nam obraz choleryka.
Choleryk to całkowite przeciwieństwo flegmatyka. Jest ambitny, pewny siebie, wybuchowy. Jednak często jego zachowanie jest krzywdzące dla bliskich. Wysoko podniesiona poprzeczka (sobie oraz innym), chęć pozostawania w centrum uwagi, narzucania swojego zdania, a także złe znoszenie krytyki czynią z niego trudnego partnera – zarówno w życiu prywatnym, jak i w biznesie. Jaki jest choleryk w pracy? A jaki w domu?
Najbardziej charakterystyczne cechy choleryka to:
- skłonność do wybuchów – z równowagi wyprowadzają go nawet drobiazgi, a gdy się zdenerwuje to ciężko mu się opanować,
- umiejętność szybkiego działania i reagowania – elastyczne dopasowywanie się nawet do trudnych sytuacji, które wymagają ekspresowego działania oraz maksymalnej mobilizacji,
- władczy ton i sposób bycia,
- duża pewność siebie, chęć podporządkowywania sobie innych,
- problemy ze znoszeniem krytyki i przyznawaniem się do popełnionych błędów.
Pamiętaj jednak, że każdy jest inny i to, że bliska Ci osoba nie przejawia wszystkich powyższych cech, nie oznacza, że nie jest cholerykiem. Takie osoby, zwłaszcza w dorosłym życiu są w stanie pracować nad sobą i panować nad swoim wybuchowym temperamentem.
Choleryk w związku i choleryk w pracy
Na każdej płaszczyźnie – prywatnej i zawodowej, choleryk jest trudnym partnerem. Jednak niektóre z jego cech są pożyteczne i pomagają mu w odnoszeniu sukcesów, a także w kierowaniu zespołem (lub byciu głową rodziny). Jeśli chodzi o ścieżkę zawodową, to musi jednak znaleźć taką specjalizację, która będzie odpowiadała jego temperamentowi. Na pewno nie sprawdzi się na stanowisku, które jest monotonne, pozbawione wyzwań. Odpada zatem raczej praca administracyjna, w księgowości czy jakimkolwiek biurze, gdzie postępuje się według schematów. Inaczej choleryk będzie nieszczęśliwy i mało wydajny.
Znacznie lepiej sprawdzi się on jako pracownik branży reklamowej, dziennikarskiej, w handlu i sprzedaży. Dobrze, aby miał sposobność kontaktowania się z innymi ludźmi lub pracowania w zespole kreatywnym. Na pewno szybko wysunie się w nim na pozycję lidera, bo zdecydowanie bardziej woli rządzić niż się podporządkować.
Podobnie wygląda to w rodzinie. Choleryk w związku będzie dominował i szukał wrażeń. Na pewno nie podda się nudzie, a jeśli partner nie będzie w stanie dotrzymać mu kroku, może zostać skrytykowany, a w końcu porzucony. Często decyzje te podejmowane są pod wpływem impulsu, którego po pewnym czasie choleryk żałuje.
Niestety, jego wybuchowy charakter i skłonność do przesadnego reagowania z krzykiem są obciążeniem dla wszystkich jego bliskich. Podnosi im wysoko poprzeczkę, przelewając swoje ambicje na dzieci, męża czy żonę. Najlepiej czuje się, działając solo, a jeśli w zespole to tylko takim, który jest mocny i dobrze rokujący (czyt. podporządkowujący się). Próby skrytykowania, przeciwstawienia się czy zaproponowania swoich pomysłów zazwyczaj skończą się fiaskiem, a nawet obrazą czy zdenerwowaniem.
Jeżeli jednak cholerykowi uda się zbudować zgrany zespół (w pracy lub w domu) to z dużą dozą prawdopodobieństwa doprowadzi go do sukcesu – zrealizowania marzeń oraz planów. To zasługa tego, że choleryk jest odważnym wizjonerem, mającym jasny cel i dążącym do niego bezkompromisowo.
Jak postępować z cholerykiem? Czy to się leczy?
Nie można kogoś wyleczyć z bycia cholerykiem. Jednak częste, niekontrolowane wybuchy agresji, niepanowanie nad emocjami, unoszenie się gniewem nie mogą być tłumaczone wyłącznie charakterem czy temperamentem. Dlatego dla osób mających cechy choleryków powstają psychoterapie. Podczas sesji z psychologiem choleryk:
- uczy się respektować granice stawiane przez innych ludzi oraz ich uczucia,
- uczy się panować nad swoimi reakcjami,
- uczy się kontrolować złość,
- uczy się reagować adekwatnie do sytuacji,
- analizuje swoje zachowania i dostrzega w nich przesadę,
- poznaje techniki relaksacyjne, które pomagają mu się wyciszyć oraz opanować przed wybuchem,
- poznaje swój charakter i mechanizmy, jakie nim rządzą.
Sesja u psychoterapeuty jest dobra nie tylko dla choleryka. Leczenie może stać się udziałem także jego bliskich – partnera i dzieci, którzy chcą czuć się bezpiecznie w rodzinie, a także domagają się szacunku, zrozumienia oraz wsparcia. Spotkania grupowe pozwalają na przyjrzenie się konkretnym zachowaniom, przeanalizowanie ich i znalezienie innych, zastępczych rozwiązań (zamiast złości, poniżania czy krytykowania).
Poradnia psychologiczna w Wołominie pomaga również pacjentom z pobliskich miejscowości takich jak Radzymin.
Sprawdź: psycholog Radzymin