Choroba dwubiegunowa charakteryzuje się epizodami maniakalnymi i depresyjnymi. Stąd też w przeszłości była nazywana chorobą lub psychozą maniakalno-depresyjną. W fazach tych nastroje przeplatają się między wielką radością i olbrzymim smutkiem. Cechy zaburzenia afektywnego dwubiegunowego mogą być bardzo złożone. Wynika to ze zmieniających się faz, które mogą przybierać różne proporcje.

Choroba dwubiegunowa: co to jest?

Choroba dwubiegunowa to choroba psychiczna. W jej przebiegu nastrój, myślenie i popędy chorego wahają się między dwiema przeciwstawnymi skrajnościami. W ekstremalnie wysokich fazach (mania) chorzy są m.in. żywiołowi, niezwykle aktywni, drażliwi, nieobliczalni i niespokojni. Jeśli mania jest bardzo silna, mogą również wystąpić objawy psychozy (urojenia prześladowania oraz wielkości).

Te wysokie fazy przeplatają się z ekstremalnie niskimi fazami (depresja). W tych przypadkach osoby dotknięte chorobą czują się bardzo przygnębione, apatyczne, drażliwe, nie mogą spać, a ich samoocena gwałtownie spada. Zazwyczaj dominują fazy depresyjne.

W bardzo ciężkich nieleczonych przypadkach pacjenci mają cztery epizody zaburzenia rocznie lub nawet więcej.

Choroba dwubiegunowa: sygnały ostrzegawcze

Zwracanie uwagi na możliwe sygnały ostrzegawcze i ćwiczenie samoświadomości objawów może pomóc osobom dotkniętym zaburzeniem i ich rodzinom we wczesnym rozpoznaniu zbliżającego się epizodu choroby. Początkowo zwykle występuje:

  • utrata apetytu,
  • przygnębienie,
  • słaba koncentracja,
  • lęk,
  • zaburzenia snu lub bezsenność,
  • niewytłumaczalny smutek,
  • apatia,
  • natłok myśli,
  • drażliwość,
  • urojenia,
  • myśli samobójcze,
  • gadatliwość z przeskakiwaniem z tematu na temat,
  • poczucie bycia zdolnym do wszystkiego.

Choroba dwubiegunowa: leczenie

Psychoterapia powinna być centralnym elementem leczenia choroby dwubiegunowej, aby zapobiegać nowym fazom lub jak najdłużej je opóźniać. Pacjenci indywidualnie uczą się rozpoznawać i minimalizować czynniki stresowe. W większości przypadków psychoterapia jest połączona z lekami.

Autor: Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Wpisy o podobnej tematyce

Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Syndrom sztokholmski: 5 faktów, które Cię zaskoczą!

Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Jak rozmawiać z nastolatkiem: Słowa, które dają moc

Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Zaburzenia osobowości

Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Wewnętrzny niepokój – jak sobie radzić?

Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Borderline co to?

Zespół Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie

Tęsknota za ukochaną osobą – jak sobie radzić?