Tęsknota za ukochaną osobą – jak sobie radzić?

Gdy odchodzi bliska osoba, rozpacz bywa trudna do ukojenia. Choć pozornie trudno porównywać śmierć z zerwaniem, to jednak zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku tracisz kogoś, z kim byłeś związany. Tęsknota za ukochaną osobą jest zatem duża, a poradzenie sobie z dojmującym uczuciem pustki dla wielu jest niemożliwe. Wtedy z pomocą może przyjść psycholog. Poznaj sposoby na radzenie sobie z rozstaniem – zarówno tym, spowodowanym rozwodem, jak również śmiercią.

Uczucie tęsknoty – czym właściwie jest?

Tęsknota, uczucie tęsknoty nie ma jednej, konkretnej definicji. Odnosi się do utraconych relacji i smutku z powodu tego, co odeszło. Z jednej strony wywołuje miłe wspomnienia, z drugiej żal, że coś się skończyło. Trudno zatem ocenić jednoznacznie, czy jest uczuciem pozytywnym, czy negatywnym. Jedno jest pewne – przeżywanie tęsknoty, zwłaszcza gdy pojawia się ona po śmierci czy rozstaniu z partnerem, jest bardzo trudne i bolesne. Może być jednak również budujące i wzmacniać na przyszłość.

Ze względu na to, że uczucie tęsknoty w większym, bądź mniejszym stopniu, wcześniej lub później dotyka każdego, warto wiedzieć, jak sobie z nią radzić. Sporo pracy możesz wykonać sam i przy wsparciu bliskich osób, jednak nierzadko może się okazać, że potrzebujesz profesjonalnego wsparcia, które da Ci psycholog z Wołomina.

Tęsknota w związku i po rozstaniu

Każdy, kto był w związku wie, że tęsknota za ukochaną osobą może dotyczyć wielu różnych sytuacji. Równie mocno, choć nieco inaczej, tęskni ktoś, kto wyjeżdża w delegacje lub w ogóle żyje w związku na odległość, jak ktoś, kto rozstał się z partnerem. Jednak ta pierwsza sytuacja jest bardziej przychylna – wiesz, że rozstanie jest tymczasowe, a gdzieś na świecie jest Twoja druga połówka, z którą w każdej chwili możesz porozmawiać telefonicznie lub online.

Inaczej wygląda tęsknota po rozstaniu. Gdy Twój partner lub partnerka odszedł do innej osoby, zerwał z powodu zdrady lub niezgodności charakterów, tęsknota nie jest budująca, lecz bolesna. Wymaga dłuższego przepracowania, pogodzenia się z tym, co „definitywne”. Z perspektywy czasu może się jednak okazać, że to, co wydawało się niemożliwe, czyli powrót do życia w pojedynkę, wychodzi porzuconej osobie na dobre. I wtedy tęsknota przestaje być destrukcyjna, a staje się budująca, powoduje powrót do miłych wspomnień i tego, co było dobre w związku.

Tęsknota za zmarłą osobą

Śmierć to zawsze trudny, przykry i wymagający przepracowania temat. Pomocne w przebrnięciu przez żałobę okazuje się zrozumienie mechanizmów, jak również etapów, które następują jeden po drugim.

1. Konfrontacja – początkowo jest to stan odrętwienia, apatii, szok, niewiara, zaprzeczanie temu, co się wydarzyło. Poczucie odrealnienia utrzymuje się nawet przez kilka tygodni, jest to potrzeby czas pozwalający przejść przez żałobne rytuały i własne pożegnanie się ze zmarłym.
2. Akceptacja – wydaje Ci się, że ten etap nie nadejdzie, że nie pogodzisz się z odejściem osoby, którą kochałeś. Jednak akceptacja wcześniej czy później nadejdzie, ale będzie trwała długo, może nawet przez cały rok. To czas, w którym będziesz stopniowo wracał do nowej normalności, która jednak nigdy nie będzie już taka sama. Nawet jeśli nie czujesz się na to w pełni gotowy, to będziesz musiał przejąć obowiązki po zmarłym partnerze, choćby były najbardziej prozaiczne, jak wymiana kół w samochodzie czy gotowanie dzieciom obiadów.
3. Opłakiwanie – to długofalowy proces, trwa on stale jedynie zmienia się jego intensywność. Psycholog i inni specjaliści są zgodni, że jest to bardzo ważny etap i trzeba pozwolić, aby on trwał. Nie należy tłumić w sobie emocji, lepiej wyzwolić je, a z czasem przekierować tę energię na inne działania, które pozwolą Ci skupić uwagę na nowych wyzwaniach czy problemach.

Jak poradzić sobie z tęsknotą?

Z każdym rodzajem tęsknoty można sobie poradzić. Jak? Jeżeli jest to możliwe, prowadząc rozmowy telefoniczne lub komunikując się w inny sposób. Dzisiaj można być blisko duchem, będąc daleko ciałem, więc osoby rozdzielone setkami kilometrów mogą się widzieć na kamerce, dzielić zdjęciami lub filmikami nagrywanymi na żywo.

Trudniej jest pozbierać się po śmierci bliskiego. Tęsknotę za zmarłą osobą może ukoić głównie upływający czas. Ale to nie wszystko. Pomocne w przetrwaniu żałoby jest:

• poddanie się jej – tak, żałobę trzeba przeżyć i przejść przez wszystkie jej etapy, od szoku, przez rozpacz, aż po akceptację sytuacji i powrót do nowej normalności,
• wyrażenie smutku lub złości – płaczu nie musisz ukrywać, nie musisz też być twardy dla innych. Będzie Ci łatwiej, gdy uwolnisz swój ból,
• daj sobie czas – nie oczekuj, że po upływie tygodnia wrócisz do życia, jakby nigdy nic. Żałoba ma różne etapy i fazy, bywa, że trwa miesiącami i po okresach poprawy przychodzi regres,
• znajdź sobie zajęcie – nie poddaj się nudzie, bierności – to stan, który sprzyja niekoniecznie przyjemnym rozmyślaniom. Uprawiając sport czy oddając się swoim pasjom będziesz miał zajętą głowę, uwolnisz się choć na chwilę od smutku,
• pozostawaj w kontakcie – zmarła osoba odeszła na zawsze, ale zostali żywi, którzy otaczają Cię i chcą spędzać z Tobą czas. Podtrzymuj więzi rodzinne, również po to, żeby wspólnie pielęgnować pamięć o tym, kto nie żyje,
• udaj się do psychologa – czujesz się przytłoczony tęsknotą? Pomoc psychologiczna może stanowić dla Ciebie najlepszą pomoc w przeżyciu żałoby.

Tęsknota – kiedy pomoże psycholog?

Wcale nierzadko osoby, które straciły kogoś bliskiego decydują się skorzystać z pomocy psychologa z Wołomina. Do poradni Spokój w Głowie trafiają zarówno ci, którzy zmagają się z tęsknotą za ukochaną, jak również pozostali, którym doskwiera tęsknota za zmarłą osobą. Każda z sytuacji może okazać się na tyle przytłaczająca, że nie poradzisz sobie z nią sam. Znalezienie wsparcia i uczestnictwo w terapii to nie powód do wstydu – nie bój się poprosić o pomoc! Tęsknota, która trwa długo, nie mija, a nawet nasila się może prowadzić do rozwoju depresji, wycofania z życia rodzinnego i społecznego, zaniedbania obowiązków zawodowych, a nawet zespołu pourazowego, któremu nierzadko towarzyszą myśli samobójcze. Nie lekceważ niepokojących symptomów! Gdy dostrzeżesz je u siebie lub przyjaciela czy członka rodziny – zareaguj. Rozmowa to pierwsze i często najlepsze narzędzie w przeżywaniu tęsknoty po rozstaniu lub śmierci.

Pomagamy pacjentom z wielu miejscowości np. Psycholog Białołęka